Na een nachtje heerlijk te hebben geslapen vroeg weer wakker. Of het door het tijdsverschil of door de herrie van het verkeer komt...geen idee.

Op naar het ontbijt. Leuk binnenplaatsje. 2 broodjes per persoon wel wat weinig....dus met handgebaren nog wat extra kunnen scoren. Prima ontbijtje verder.

Daarna eens even Lima bekijken. We gaan vanmiddag al weer verder dus nu maar even rondkijken en drinken kopen. Eerst op jacht gegaan naar een geldautomaat. Snel gevonden. Echter was de automaat niet echt meewerkend. De bank kon nummer niet herkennen. Na 5 pogingen door naar volgende bank. Snel gevonden maar weer zelfde verhaal. Daar wordt je wel wat zenuwachtig van...elke dag afwassen om rekening te voldoen is ook zo wat. Gelukkig bij 3e poging raak. Een echte ATM deed het. Toen op naar een eerste culinaire kennismaking met Lima. We zagen een aantrekkelijk tentje met gunstige prijzen. Netjes en verzorgd. Wij naar binnen en allemaal een drankje en taartje besteld op de menukaart die in Spaans en Engels was. Fijn.. Bij elkaar 50 soles dus nog geen € 12.50 bij elkaar. Prima. Erg genoten en ondertussen even benen laten rusten. Daarna deze McDonalds vaarwel gezegd.

Via supermarkt richting hotel en daar gewacht op transfer naar busstation. Met Cruz Del Sur een bustrip van 5.5u naar Paracas. Eerst inchecken op het busstation wat meer een treinstation leek met perrons en bagage-afgiftepunt. Mevrouw aan de balie sprak geen woord engels...maar een papiertje met reservering was voldoende. Toen volgde een dikke stapel bonnetjes...alle busreizen voor de komende dagen werden ook alvast geprint. En toen was het even wachten op de bus. Blijkbaar zijn we echte globetrotters ten opzichte van andere europeanen want we leken de enige niet-peruanen....de wc's zijn ook op peruaanse lengte gemaakt want de deurtjes komen tot aan je kin.

En daar was na 45 minuten stipt op tijd de bus. Nog even paspoortcheck, controle op wapens en op naar 2e etage van dubbeldekkerbus. WAT EEN STOELEN! Heel comfortabel. Voetensteun, inklaptafeltje, wc aan boord en zelfs catering. Onderweg een simpele maar prima maaltijd. De spaanstalig nagesynchroniseerde films waren overigens het enige twijfelachtige....je hoeft natuurlijk niet te kijken maar het geluid van de actiefilms is in hele bus overduidelijk aanwezig.

Na ruim 5.5u komen we aan in Paracas. Op de weg hiernaartoe veel kleine dorpjes gepasseerd. En veel landschap. Eerste indruk is dat dit gebied aardig droog is. Veel zand en steen. Desondanks wel veel bebouwing. Kleine hutjes en vervallen gebouwen. De Nederlandse ordeningsdrift is hier duidelijk niet van toepassing. En overal veel zooi. Stenen, afval, hopen zand....blijkbaar vinden ze dat hier geen probleem...of niemand neemt de moeite er iets aan te doen...zonde.

Bij het busstation weer iemand met een bordje. Nu om ons informatie over de tour van morgen te geven. Daarover dus in een volgend verslag meer...en die dame regelde meteen een taxi. Een kleine en ietswat stevige chauffeur wenkt ons mee te komen. Aan zijn passen te zien is hij vol zelfvertrouwen...wij hebben nog geen reden om te twijfelen dat dit gaat passen want we hebben het gevraagd...maar we zijn natuurlijk wel met 4 volwassenen met 4 koffers en 4 rugtassen......en dan klikt hij met zn afstandsbediening de auto open.....formaatje ford fiesta.....dat wordt geen fiesta. De achterklep gaat open en nog steeds vol vertrouwen begint hij met inladen. Na 2 koffers is het ver vol....nu begint hij moeilijk te kijken. En wij staan ernaast rustig af te wachten tot Willian besluit deze man te helpen. Met moeite kan er nog een koffer bij en die 4e dan maar op schoot op de achterbank. De zwaarste natuurlijk...

Na een kort ritje en 10 soles (2.5 euro) zijn we bij het hotel. Snel ingecheckt en onze koffers lopen ineens vanzelf naar boven. Blijken er een paar peruanen onder te zitten die aan het oefenen zijn voor de sterkste man-wedstrijd. Jammer dat dit hun eerste training is...maar het gaat goed.

Even koffer opgeruimd, omgekleed en snel naar het restaurant dat naast het hotel ligt. 3 kip-cordonbleus en een stone-steak voor Saskia. Erg benieuwd... Dan komt de ober aangelopen met een soort slab die hij Saskia omdoet....en dan volgt een plank waarop een gloeiende steen ligt met spetterend vet, rokend vlees en een geur van BBQ. Ook de rest had zo' slap goed kunnen gebruiken overigens...maar het eten was prima!

Vandaag lekker reisweer: bewolkt met graad of 20.