De afgelopen vier dagen waren we in het zuidoostelijke Amazonegebied van Peru. Vanuit Cusco vlogen we naar Puerto Maldonado. Toen we uitstapten uit het vliegtuig meteen een klap in je gezicht; hier in het echt warm! Daarna reden we een uur in een busje, voordat we bij de Tambopata River uitkwamen. Na 1,5 uur in een snelle boot gevaren te hebben, kwamen we aan bij onze lodge. Geen mooie steiger om uit te stappen...nee, gewoon boot tegen de kant en springen maar! Een stukje lopen endan ineens een aantal gebouwtjes. Voor ons gevoel zijn we nu echt in de middle of nowhere. Aan de lodge moet je even wennen. Geen ramen of deuren maar alles open en geen elektriciteit. De 'kamers' (waar we gelukkig klamboes hebben!) zijn gescheiden door middel van bamboemuurtjes. 's Avonds branden er overal kaarsjes en olielampen en je hoort de jungle. Leuk sfeertje!

Jorge was onze gids. Een aardige jongen. Wij waren één van zijn eerste groepen om te begeleiden. Zijn engels was nog in de opbouwende fase maar we begrepen hem. Engels moeten ze zich hier zelf aanleren. Echte scholen zijn er niet vertelde hij. Hiervoor werkte hij als ranger in het nationaal park. Jorge heeft ons diverse plekken laten zien de afgelopen dagen. Zo zijn we in de avond met zaklampen de jungle ingelopen. Daar zagen we o.a. kikkers, wandelende takken, sprinkhanen en spinnen. Hele grote... Van die spinnen heeft Mark geen foto's gemaakt, die komen toch niet in het fotoboek ;) Verder zijn we naar twee mooie meren gelopen die diep verscholen liggen in de jungle. Oude meanders van de rivier die nu afgesloten zijn. Daar hebben we vele soorten vogels en kleine zoogdieren gezien, naast heel veel bomen en groen! Op 1 van de meren hebben we op piranya's gevist. Een bamboetak met draad en een haakje met rauw vlees eraan. Willian had er al snel 1 aan de haak. Op het eerste gezicht een normaal visje, totdat Jorge de tanden liet zien...net een kleine haai!

De tweede ochtend hebben we nog een kleimuur bezocht. Nu is de kleimuur zelf niet zo interessant maar wel de vele parkieten en papegaaien die er elke ochtend komen eten. De klei bevat mineralen die ze nodig hebben. Om 6u zaten we in de spottershut en 15 minuten later kwamen de eerste vogels. En steeds meer en meer waardoor het geluid ook flink toenam. Wat een gekrijs!!! Daarna nog een plantage met o.a bananen, cacao en papaja bezocht en bij terugkomst bij de lodge de huis-apen bananen gevoerd. Ze wonen in een grote bamboeplant en als je daaronder met bananen gaat staan roepen kunnen ze de verleiding niet weerstaan. Heel schattig om deze aapjes, zo groot als een flinke kat, van zo dichtbij te zien. Mark heeft nog verstoppertje gespeeld met een van deze aapjes.

We hebben deze dagen heel veel verschillende vogels, hagedissen, kaaimannen en apen gezien. En ook nog de pootafdrukken van een bedreigde jaguar op de rivieroever. Het beest zelf niet... Hij ons misschien wel.... Jorge heeft voor ons een pootafdruk van gips gemaakt die we bij vertrek van hem kregen als aandenken. Erg lief van hem.

Het was bijzonder om dit stukje Peru op deze wijze te beleven. Ook 's nachts en in de vroege ochtend. Al die junglegeluiden, met name het gezang van vogels, is heel leuk! Ook was het eigenlijk best lekker om afgesloten te zijn van de rest van de wereld: geen tv, geen radio en geen slecht nieuws.

Het weer: tropisch warm